پروردگارا به درگاه تو پناه می آورم و تو نیز پناهم بخش تا موجودی آزمند و خویشتن دوست نباشم.
مگذار که صولت خشم، حصار بردباری مرا درهم بشکند و حمله حسد، مناعت فطرت مرا به خفت و مذلت فروکشاند.
پروردگارا روا مدار در ظلمات جهل و ظلال، از چراغ هدایت به دور افتم و بیغوله را از شاهراه بازنشناسم.
روا مدار که به خواب غفلت فرو افتم و کیفر غفلت خویش ببینم.
پروردگارا مگذار دامان وجودم به پلیدی های گناه بیالاید و مگذار که معصیت ها را -هر چه هم کوچک - کوچک بشمارم و نسبت به مناهی بی پروا باشم.
روا مدار که طاعت اندک خویش را بسیار ببینم و به خویشتن ببالم و گردن استکبار و افتخار برفرازم.
پروردگارا به تو پناه می برم که به حق خویش اکتفا نکنم و از حد خویش پای به در نهم و آن چه را شایسته من نیست، تمنا بدارم.
به تو پناه می برم و از تو می خواهم که مرا پناه دهی و آتش نخوت و غرور به خرمن اعمال در نیندازی.
الهی روا مدار که پنهان ما از پیدای ما ناستوده تر باشد و در ورای صورت آراسته ی ما سیرتی زشت و ناهموار نهفته باشد.
صحیفه ی سجادیه
«الهی به بهشت و حور چه نازم؛ مرا دیده ای ده که از هر نظر بهشتی سازم»
خداوندا یاریم کن تا در این هزار توی زندگی راهی را بیابم که به سوی تو باشد و مورد رضایتت قرار گیرد.
خداوندا یاریم کن تا در سنگلاخ های دشوار زندگی ، هیچ گاه به سوی غیر تو نلغزم.
خداوندا یاریم کن تا تنها به هنگام سختی و دشواری به یادت نیفتم و در راحتی و آسودگی و در لحظه لحظه زندگی از یادت نبرم ...
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
.jpg)
