:
مرگ همان ترک تعلق و قطع ارتباط روح انسان ا بدن دانسته شده است. مرگ چیزی جر قطع ارتباطات روح با بدن نیست. قرآن ،مرگ را به پدیدهی خواب تشبیه کرده و این دو را از شحیکدیگر دانسته است.
همهی موجودات عالم هستی روزی طعم مرگ را می چشند. اما شگفت با اینکخه همه به مردن خویش یقین دارند، ولی کمتر کسی پیدا می شود که خود را برای آن لحظه مهیا سازد،به یاد مرگ باشد ئو زندگی عملی خود را با آن تنظیم کند.
طوری زندگی نمی کند که روزی باید بمیرد و از آنچه که در دنیا آماده می کند ،گویی برای همیشه می خواهد در دنیا به سر برد.
v جان ها را چه کسی میگیرد:
شخصی خدمت حضرت علی (ع) رسید و ادعا کرد که در قرآن تناقض وجود دارد . حضرت فغرمودند: تناض چیست؟ او گفت : در برخی از آیات قرآن مرگ انسان به خدا نسبت داده شده است: خداست که جانها را به هنگام مرگ می گیرد،اما در جایی دیگر این کار به عزرائیل که فرشته مرگ است نسبت داده شده است: ای پیامبر ! بگو فرشته ی مامور مرگ شما، جانتان را می گیرد ،سپس به سوی پروردگارتان باز گردید.
خدای بزرگ ،شأن و مقامش بالاتر از این است که همهی کارها را شخصاً انجام دهد.با وجودی که می تواند تمام کارها را بی واسطه انجام دهد، اما خودذ خواسته است که بیشتر کارها از طریق واسطه ها به انجام رساند.
خداوند فرشتگانی را مأمور گرفتن جانها کرده است که زیر نظر سر پرست و فرمانده ی خود یعنی حضرت عزرائیل انجام وظیفه می کنند.
فرشته ی مرگ ،حضرت عزرائیل یکی از بزرگترین فرشتگان برگزیده خداست، که خداوند او را از علم و قدرت بالایی بر خوردار ساخته است.
این فرشته در یک رمان می تواند جان بسیاری را در شرق و غرب عالم بگیرد . تسلط او به عالممانند تسلط ما بر ظرف آبی است که در دستمان قرار دارد.
از هر طرف که بخواهیم می نوشیم و تمام نقاط ظرف6 زیر نظر ما و در اختیار ما قرار دارد . فرشته مرگ دارای یاراینی است از دو گروه فرشتگان رحمت و عذاب که آنهابه خدمت او مشغولند و افراد را قبض روح می کنند . از آنجا که مرگ برای همه ی موجودات حتمی و مسلم است ،مرگ همین فرشته که از چنین قدرت و امکانی بر خوردار است زمانی فرا می رسد و خود نیز مزه ی مرگ را خواهند چشید
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
.jpg)
