مرگ موض پرهیزگار و موض گناهکار

مرگ موض پرهیزکار:

موض با تقوا کسی است که به خدا و پیامبر و ائمه هدی (ع) معتقد باشند و دارای ایمان و عمل صالح بوده، دستورات خدا را انجام دهد و از منعیات دین بپرهیزد. چنین فردی به هنگام مرگ راحت و آسان جان می دهد.

ماموران فبض روح با او مدارا می کنند و در لحظه ی مرگ بهشت را به او بشارت می دهند. قرآن می رمایند: آنان که گفتند مسلماً پروردگار ما  خداست و سپس بر ایمان خوش پایدار ماندند ،فرشتگان رحمت بر آنان فرود آیند و مژده دهند که دیگر هیچ ترسی از وقایع آینده ،و حزن واندوهی از گذشته ی خود نداشته است و بشارت باد به شما همان بهشتی که وعده داده شدید.

مرگ موض گناهکار:

مرگ موضی که در دنیا گناهانی مرتکب شده وهنوز گناهان او با بلا و یا گرفتاری از قبیل ،فقر،بیماری، فقدان مالو فرزند و سختی های دوران پیریو...پاک نشده است ،سخت و ناگوار می باشد . زیرا خداوند می خواهد با سختی مرگ ،گناهان او را پاک کند تا پس از مرگ گناهی در پرودنده ی اعمال او نباشد.

سختی جان دادن برای چنین شخصی در واقع لطف و فظلی است از سوی خداوند،که به هنگام مرگ شامل حال او می شود و وی را ازعذاب های سخت تر عالم آخرت رهایی می بخشد.

مرگ کافر نیکوکار:

کافر و غیر موضی که کارهای خیر فراوانی داشته ،فرد مهربان و دلسوزی بوده وبا اینکه به خدا یا پیامبر یااهل بیت ایمان نداشته ،به مادر احسان ونیکی می کرده و بدی او به کسی نمی رسیده و در مجموع فرد نیکوکاری بوده ،چنین کسی مرگ آسانی خواهد داشت . خداوند جانش را آسان و راحت می گیرد تا جزای اعمال نیک خود را در همین دنیا ببیند و پس از مرگ چشم طمع به رحمت و لطف خدا ندوزد. زیرا شرط پاداش اخروی-بهشت- ایمان می باشد . بدین ترتیب حسنات و کارهای نیک پنین فردی هنگام مرگ تصفیه می باشد و برای عذابهای دردناک پس از مرگ آماده می گردد.

مرگ پاک ککنده است چرا که گناهان افراد موض را می شوید  و آخرین درد و رنجی را هم که از کفاره ی گناهانش باقی مانده بر طرف می سازد و همچنین نیکی های کافران را می شوید و تا آخرین بهره مندی خود را هم از لذتها و راحتی های دنیا که پاداش اعمال نیکشان است ،ببرند.

اگر کافران را در لحظه ی جان دادن بینی ،خواهی دید که فرشتگان مرگ با شلاق هاییی بر صورتها و پشتهای آنان می زنند و می گویند:اینک عذاب سوزان را بچشید.

چرا از مرگ گریزانیم :

آنچه مسلم است انسان برای زندگنی در دنیا خلق شده و حیات ابدی انسان در عالم آخرت بوده و دنیا صرفاً مقدمه ای برای آخرت قرار داده شده  است.

خدای متعال می فرماید: خداوند مرگ و زندگانی را آفرید تا شفا را بیازماید که کدام یک عمل بهتری دارید.

بنابراین زندگانی دنیا موقت می باشد و تقدیر قطعی هرکس در دنیا مرگ است ولی انسان به علت غفلت خویش از مرگ گریزان بوده و خواهانعمر بیشتر دراین دنیا است.

انسانی که مرگ را قبا نداشته تغییر مرکب و لباس می داند و برای انسان پس از مرگ ،نوع بالاتری از حیات قائل است.

مسلماً با یاد مرگ ،آن تشویشی که برای منکران قیامت ایجاد می شود برای او حاصل نخواهد شد. کسی که باور کرده روزی باید بمیرد و سفر عالم آخرت را آغاز کند، قطعاً به فکر آماده سازی می افتد. اگر ما آماده نیستیم و آماده سازی را نیز آغاز نکرده ایم ،مردن خویش را باور نکرده ایم .

قطعاً پس ازاعتقاد به خدا و پیامبراو ، پیچ عملی در آخرت سود مند تر از ولایت آل محمد (ص) و تمسک به آنها نمی باشد.

اگر همه ی مردم دوستدار حضرت علی (ع) بودند،خداوند جهنم را نمی آفرید. اگر کسی خدا را آن گونه بندگی کند که شایسته ی خداست ،ولی تو واهل بیت توای علی ،برترین مردم نشناسد او جهنمی خواهد بود. محبت تو ایمانودشمنی با تو نفاق است؛و دوستدار تو اون کسی است که به بهشت  رود ودشمنتواون کسی است که به جهنم داخل شود. حضرت علی (ع)

سختی های مرگ

سختی های مرگ:

مرگ ،یکی از سخت ترین مراحل زندگانی انسان ،قبل از ورود به دنیا تا قیامت می باشد . اگر چه این مرحله بر مومنین و اولیای خدا به مراتب سهل تر از منکران و دنیا طلبان و گناهکاران خواهد بود.

برخی از سختیهای آن ، عمومی می باشد و ناشی از عملکرد انسان است

اجل یا زمان مرگ

v   اجل یا زمان مرگ:

در قرآن . روایات ،زمان مرگ با تعبیر اجل بیان شده است.

زمان مرگ هر کس اجلی است که خداوند برای او مقدّر فرموده است . خداوند اولین تقدیر عمر و مرگ انسان را پیش از آفرینش  و ورود اوبه دنیا انجام داده است،و پس از آن متناسب با عاتقاد ،عمل و رفتار وی ممکن است اجلش را تغییر دهد و مرگ  او را زود رس تر از موعد مقرر و یا دیرتر از آن برساند. تغییر آجال به این علت نیست که خداوند از آینده ی رفتار ما آگاه نیست  یا از تقدیر ابتدایی خود پشیمان شده است . بلکه می خواهد به ما بفهامند که نیک و بد رفتار ما در مقدرات ماتاثیر می گذارند و آن را تغییر می دهند.

انسان در لحظه  ای که به استقبال مرگ می رود و در حال جان دادن است با صحنه ها و حوادثی روبه بر می شود.در آن لحظه چشمان برزخی انسان باز می شود و واقعیت های دنیا را آنچنان که هست ،می بیند . هم اطرافیان خویش را می بیند و هم می تواند صحنه های عالم برزخ را مشاهده کند. در آن لحظه  درماندگی و نیازمندی خودش را با مقام وجود می یابد ومی خواهد به هر خاشاکی چنگ زند تا شاید او را از این مهلکه نجات بخشد و کمکش کند. در چنان لحظه ی حساسی ،صحنه ها وحوادثی برای انسان رخ می دهد. یکی از آن صحنه ها مواجهه ی او با شیطان است.

شیطان در لحظات پایانی زندگی انسان در دنیا،آخرین اقداماتش را انجام می دهد تا او را از راه خدا منحرف سازد و در حالی که کافر شده است جان می دهد . صحنهی دیگر که انسان در لحظه ی مرگ با آن بر خورد دارد صحنه ی معاینه است . موض وکافر به هنگام جان دادن حضرت علی (ع) او را ملاقات می کنند .

همانطور که گفتیم ،مرگ با قطع رابطه ی روح و بدن ،توسط حضرت عزرائیل و اعوان او انجام می شود. این قطع رابطه با دشواری هایی همراه است که محتضر را سخت به خود مشغول می سازد ،تا آنجا که او را از غیر خود غافل می کند. در آن حالت فرد محتضر رخدادهای عمر خویش را می نگرد و بر گذشته ی ایام به چشم حسرت نظر می کند. اندوخته های کم خویش را می نگرد و در می یابد که با ید تمام حاصل زندگی اش را در  دنیا باقی بگذارد،آخرتی را که تا کنون به دیده ی یقین نمی نگریست و به طور جدی در کار آن نبود ،پیش رو می بیند. پشیمان ،^ناراحت ،متأسف و آنچنان در حسرت غرق است که از اطراف خوش و گریه و مویه ی نزدیکان غافل می باشد. هنگامی که جان به گلو می رسد و اطرافیان در پی طبیب معالج می باشند فرد محتضر یقین می کند که لحظه ی فراق رسیده است . در این صورت سختی جدایی از دنیا با سختی ورود به عالم در هم می پیچد ،آن لحظه حرکت به سوی پروردگار توست .

حضرت امیرالمومنین (ع) می فرمایند: آنگاه مرگ به تدریج در بدن او نفوذ می کند تا اینکه گوش او هم مانند زبانش از کارباز می ماند،به طوری که دیگر نه حرفی می زند ونه می تواند بشنود. در آن لحظه با نگاه خود ،اطمینان را از دیده می گذراند . حرکتزبانهای آنها را می بیند ،اما صدایشان را نمی شنود . سپس به مرگ نزدیکتر می شود و چشم او نیز همانند گوشش از کار می افتد و بالاخره روح از بدنش خارج می شود. کار او به جایی می رسد که در میان بستگانش به مرداری تبدیل می شود که آنان از او وحشت می کنند و از وی می گریزند. او هم نه گریه کننده ای را دلداری می دهد و یاری می کند، ونه فریادرسی را پاسخ می دهد.

لحظاتی بعد، جلدش را به گودالی می افکنند و ا را تسلیم عمل خودش می کنند و از دیدار وی دست می کشند.

در این لحظه است که فرشته ی قابض الارواح ،روح فرد را از چشم یا دهان او خارج ساخته ،بدن به مرداری تبدیل می گردد و روح به عالم برزخ وارد می شود. در این مرحله است که منکرانو بدکاران پشیمان شده تقاضای بازگشت دارند . تقاضایی که هزگز پذیرفته نمی شود.

.

مرگ از دیدگاه قرآن و روایات معصومین

:

مرگ  همان ترک تعلق و قطع ارتباط روح انسان ا بدن دانسته شده است. مرگ چیزی جر قطع ارتباطات روح با بدن نیست. قرآن ،مرگ را به پدیدهی خواب تشبیه کرده و این دو را از شحیکدیگر دانسته است.

همهی موجودات عالم هستی روزی طعم مرگ را می چشند. اما شگفت با اینکخه همه به مردن خویش یقین دارند، ولی کمتر کسی پیدا می شود که خود را برای آن لحظه مهیا سازد،به یاد مرگ باشد ئو زندگی عملی خود را با آن تنظیم کند.

طوری زندگی نمی کند که روزی باید بمیرد و از آنچه که در دنیا آماده می کند ،گویی برای همیشه می خواهد در دنیا به سر برد.

v   جان ها را چه کسی میگیرد:

شخصی خدمت حضرت علی (ع) رسید و ادعا کرد که در قرآن تناقض وجود دارد . حضرت فغرمودند: تناض چیست؟ او گفت : در برخی از آیات قرآن مرگ انسان به خدا نسبت داده شده است: خداست که جانها را به هنگام مرگ می گیرد،اما در جایی دیگر این کار به عزرائیل که فرشته مرگ است نسبت داده شده است: ای پیامبر ! بگو فرشته ی مامور مرگ شما، جانتان را می گیرد ،سپس به سوی پروردگارتان باز گردید.

خدای بزرگ ،شأن و مقامش بالاتر از این است که همهی کارها را شخصاً انجام دهد.با وجودی که می تواند تمام کارها را بی واسطه انجام دهد، اما خودذ خواسته است که بیشتر کارها از طریق واسطه ها به انجام رساند.

خداوند فرشتگانی را مأمور گرفتن جانها کرده است که زیر نظر سر پرست و فرمانده ی خود یعنی حضرت عزرائیل انجام وظیفه می کنند.

فرشته ی مرگ ،حضرت عزرائیل یکی از بزرگترین فرشتگان برگزیده خداست، که خداوند او را از علم و قدرت بالایی بر خوردار ساخته است.

این فرشته در یک رمان می تواند جان بسیاری را در شرق و غرب عالم بگیرد . تسلط او به عالممانند تسلط ما بر ظرف آبی است که در دستمان قرار دارد.

از هر طرف که بخواهیم می نوشیم و تمام نقاط ظرف6 زیر نظر ما و در اختیار ما قرار دارد . فرشته مرگ دارای یاراینی است از دو گروه فرشتگان رحمت و عذاب که آنهابه خدمت او مشغولند و افراد را قبض روح می کنند . از آنجا که مرگ برای همه ی موجودات حتمی و مسلم است ،مرگ همین فرشته که از چنین قدرت و امکانی بر خوردار است زمانی فرا می رسد و خود نیز مزه ی مرگ را خواهند چشید

مرگ

انسان در طول زندگی خود اعم از دنیا و آخرت مراحلی را طی می کند که آن مراحل از عالم فطرت شروع و به عالم قیامت ختم می شود.

یکی از لحظات حساسی که بسیاری از مردم دوست دارند از وضع آن آگاه شوند ،لحظه ی جان دادن است.لحظه ای که تغییر اساسی در زندگی انسان به وجود می آید و آن انتقال از عالم دنیا به عالم قبر می باشد .لحظه ای که انسان باید دل از همه چیز اعم از زن ،فرزند،مال و مقام بکند ،چیزهایی که جوانی و عمر خویش را برای بدست آوردن آنها فدا نموده است.

البته جان دادن برای همه ی انسان ها یکسان نیست.کسانی که در این دنیا به مسائل مادی بی اعتنابودند و رابطه ی عاشقانه با حضرت دوست داشتند و مرتکب حرام و گناه نمی شدند ،لحظه ی جان دادن چندان برایشان سخت نیست . اما برای افرادی که عاشق دنیا و شهوات بودند لحظه ی بسیار سختی خواهد بود

اِنَّهُ قَریبٌ مُجیب ٌ

http://www.cloob.com/clubname/nasle_javanمنبع

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

بخش هایی از کتاب « دختران بخوانند »
هدفی والا با جایزه ای بالا )(خواندن این کتاب راهنمای بزرگی در زن
انتظار فرج در قرآن
تبریک سال نو
جاهلیت دوران ظهور امام زمان (عج)
بر من ببار و پاکم کن
از معجزات امام زمان (مزد اخلاص)
سلام بر مهدی! آخرین ذخیره خدا بر روی زمین! (مانع ظهور آقا ماییم
طریقه و آموزش نصب ویندوز
شرح مختصری در مورد زندگی و شخصیت حضرت زینب سلام الله علیها
مسلمان شدن یک کشیش پس از یک رویا ! ( جــالـــب و خــونــدنـــی )
آزمایشهای دانشمندان ذکر گفتن و تسبیح گیاهان را ثابت کرد
اهل حق را خلاصه بشناسید
کیفیت ظهور حضرت مهدی (عج) و چگونگی آن
آموزش آشپزی (گراتن مرغ)
[همه عناوین(183)]